sporen
gedicht Tessa van Rooijen (ArtEZ Alumna Creative Writing)
blog by Tessa van Rooijen – 17 jun. 2022topic: Body and power(lessness)
Vandaag publiceren we een gedicht van Tessa van Rooijen op Instagram en onze website dat zij speciaal voor ons thema Lichaam en (on)macht schreef.
Tessa studeerde in 2020 af aan de opleiding Creative Writing aan ArtEZ met de bundel Prooidier en won in oktober 2020 de Nieuwe Types Afstudeerprijs voor het beste afstudeerproject van een Nederlandse of Vlaamse schrijfopleiding. De bundel is een combinatie van gedichten en collages over vervreemding, lichamelijkheid, verbinding met anderen, queer-zijn en feminisme. Thema’s die aansluiten bij de onderzoekslijnen van ArtEZ studium generale. Vorig jaar publiceerde ArtEZ Studium Generale al twee gedichten uit Prooidier. Vandaag publiceren we een derde gedicht dat Tessa speciaal voor ons thema Lichaam en (on)macht schreef. Bij het schrijven van het gedicht was Tessa geinspireerd door het essay van Maurits de Bruijn 'Een lichaam dat niet wordt bewoond'.
De vormgeving is van Corine van der Wal.
Lees ook de andere gedichten en het interview met Tessa van Rooijen.
De vormgeving is van Corine van der Wal.
Lees ook de andere gedichten en het interview met Tessa van Rooijen.
sporen
een bad gevuld als een slecht onderhouden zwembad
het water donker, modderig
blaadjes in verschillende staat van ontbinding drijven op het oppervlak
mijn lichaam zo zwaar ingespannen dat ik naar de bodem zak
weet je zeker dat je deze persoon wil blokkeren?
mijn oren onder water gedrukt in dit lauwe bad
in mijn gedachten volg ik nog steeds de vingers van een psycholoog
vergeten is niet hetzelfde als niet meegemaakt hebben
onder water probeer ik een exorcisme uit
zoals het eruitziet in films
meisjes met een holle rug, zwevende ledematen
de verdoving sijpelt van mijn oren langs mijn rug
het water legt de tijd stil
doorweekt alle plaatjes in mijn hoofd
tot er enkel klotsen klinkt
het water donker, modderig
blaadjes in verschillende staat van ontbinding drijven op het oppervlak
mijn lichaam zo zwaar ingespannen dat ik naar de bodem zak
weet je zeker dat je deze persoon wil blokkeren?
mijn oren onder water gedrukt in dit lauwe bad
in mijn gedachten volg ik nog steeds de vingers van een psycholoog
vergeten is niet hetzelfde als niet meegemaakt hebben
onder water probeer ik een exorcisme uit
zoals het eruitziet in films
meisjes met een holle rug, zwevende ledematen
de verdoving sijpelt van mijn oren langs mijn rug
het water legt de tijd stil
doorweekt alle plaatjes in mijn hoofd
tot er enkel klotsen klinkt
related content
essay Maurits de Bruijn – 24 jan. 2022
Een lichaam dat niet wordt bewoond
Over trauma, therapie, overleven en oud-Griekse klaagzangen
blog Tessa van Rooijen – 08 mrt. 2021
Een lichaam is
gedicht Tessa van Rooijen (ArtEZ Alumna Creative Writing)
blog Tessa van Rooijen – 22 feb. 2021